نماز

عبادات ظاهرى و باطنى دارند، که ما باید اسرار آن را فرابگیریم و بدان‏ها عمل كنیم . نماز خواندن و روزه گرفتن و وضو گرفتن و دیگر تكالیف جزء احكام الهى است . هر یك از احكام براى آن است كه انسان به اسرار آنها پى ببرد و آزاد شود .
 نقل شده است كه همواره رسول خدا (ص) بعد از نماز صبح، بین ‏الطلوعین، در مسجد مى‏ نشستند و به سؤال‏هاى مردم پاسخ مى ‏دادند . روزى دو نفر نوبت گرفتند تا سؤالاتى طرح كنند. حضرت به اولى فرمود: گرچه شما قبل از آن برادر آمده‏ اید لكن نوبتتان را به ایشان بدهید، چون شما اهل كرم و ایثارید و او كار لازمى دارد و عجله دارد . این ادب رعایت نوبت را حضرت در آن جا آموزش دادند . بعد فرمودند: من بگویم شما براى چه آمده‏ اید یا شما مى‏ گویید؟ عرض كردند یا رسول الله! شما بفرمایید.
فرمودند: یكى براى یاد گرفتن مسائل حج آمده است و دیگرى براى مسائل وضو گرفتن، آن گاه سؤال‏ها را جواب فرمود:
اما معناى وضو گرفتن چیست؟ شستن صورت و دست‏ها و مسح سر و پاها در وضو، رازى دارد: شستن صورت در وضو یعنى خدایا هر گناهى كه با این صورت انجام دادم آن را شست‏و شو مى‏كنم كه با صورت پاك به جانب تو عبادت كنم و با پیشانى پاك سر بر خاك بگذارم. شستن دست‏ها در وضو یعنى خدایا از گناه دست‏ شستم، و گناهانى را كه با دستم مرتكب شده ‏ام، دستم را تطهیر مى‏كنم. مسح سر در وضو یعنى خدایا از هر خیال باطل و هوس خام كه در سر پرورانده‏ ام سرم را تطهیر مى‏كنم و آن خیال‏هاى باطل را از سر به دور مى ‏اندازم . مسح پا یعنى خدایا من از جاى بد رفتن پا مى‏كشم و این پا را از هر گناهى كه با آن انجام داده ‏ام تطهیر مى‏كنم.
اگر كسى بخواهد نام مبارك حق تعالى را بر زبان آورد، باید دهان را تطهیر كند . مگر مى‏شود انسان با دهان ناشسته نام خدا را ببرد، باید دهان را با آب مضمضه كند و بشوید .
این گوشه ه‏اىی از اسرار وضو گرفتن است. شاید ما از نماز و عبادت لذت نمى‏بریم براى آن است كه به این اسرار آشنا نیستیم . آنها كه از عبادت لذت مى‏برند چیزى را به این عبادت تبدیل و تعویض نمى‏كنند.